کد مطلب:53577 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » مهدويت

امام دوازدهمغ چه زمان ظهور خواهند كرد؟

قرآن كريم به زمان تقريبي ظهور امام زمانغ اشاره ميكند و ميفرمايد: وَ لَوْ تَرَيََّ إِذْ فَزِعُواْ فَلاَفَوْتَ وَأُخِذُواْ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ; (سبأ، 51) و اي كاش ميديدي هنگامي را كه ]كافران[ وحشت زدهاند ]آنجا كه راه[ گريزي نمانده است و از جايي نزديك گرفتار آمدهاند. طبق روايات فراواني كه از طريق شيعه و اهلسنت نقل شده است، آية فوق بر خروج سفياني (گروهي كه پيرو مكتب ابوسفيان و تفالههاي عصر جاهليتند و بر ضد طرفدارانِ حق، در آستانه قيام حضرت مهديغ خروج ميكنند) و لشكريان او تطبيق شده است. آنها هنگام حركت به سوي مكّه ـ به قصد تسخير آن ـ در صحرا گرفتار ميشوند.

امّا در رابطه با تشخيص زمان ظهور و اظهار نظر دربارة آن، ابتدا بايد بدانيم كه آن كس كه از زمان دقيق ظهور خبر دارد، خداوند متعال است و از جانب امامان: هم براي ظهور وقتي تعيين نشده، بلكه از طرف ايشان، تعيين كنندة وقت دقيق ظهور، تكذيب شده است; براي مثال، فضيل ميگويد: خدمت امام باقر: عرض كردم: آيا ظهور حضرت مهديغ وقت معيني دارد؟ حضرت در پاسخ سه مرتبه فرمود: هر كس براي ظهور، وقتي تعيين كند، دروغ ميگويد.(بحارالانوار، مرحوم مجلسي، ج 52، ص 103، نشر وفأ، بيروت.)

محمد بن مسلم ميگويد: امام صادقبه من فرمود: هر كس وقت ظهور را براي تو تعيين كرد، از تكذيب نمودنش باك نداشته باش، زيرا ما براي ظهور وقتي تعيين نميكنيم.(همان، ص 104 و 117.)

از اين احاديث استفاده ميشودكه پيامبر6 و امامان: وقت ظهور را تعيين نكردهاند; و غير اينها هم هيچ كس ديگر قادر نيست كه آن وقت را مشخص كند; هم چنين علماي ما، چون سخني غير از روايات امامان: نميگويند; به همين جهت، آنان نيز از وقت ظهور بي اطلاعند. بله! در روايات، علايمي براي ظهور بيان شده است كه هم دانستن و هم اظهار نظر دربارة آنها مانعي ندارد.

در روايات معصومين: وارد شده است: پيش از ظهور امام زمانمردي از نسل ابوسفيان خروج ميكند كه مردي ظاهر اصلاح است و دائم، ذكر خدا بر زبانش جاري است، امّا از پليدترين و خبيثترين انسانها است كه گروه فراواني از مردم را فريب ميدهد و با خود همراه ميكند.

شما ممكن است در رابطه با علايم ظهور و تطبيق آن بر حوادث زمان، مطالبي از علما بشنويد كه مانعي ندارد و به خصوص، چون آنان با روايات ائمه: آشناتر هستند، امكان حدس آنان در اينباره بيشتر است.(دادگستر جهان، ابراهيم اميني، ص 221ـ223، نشر شفق.)